İşten eve dönüyordu. Sokak karanlıktı. Gecenin karanlığını sevmişti bir kere ama, onunla tanıştıktan sonra, herşey değişmiş, farklı birisi olmuştu. Bir kaç adım daha attı ve arabasına bindi. Arabada oturuyorken, hep onunla göldeki o geziyi düşündüğünü farketti. İyi bir gündü; hayatının en iyisi. Anahtarı kontağa takarak çalıştırdı ve, ayağını gaz pedaline hafifçe dokundurarak, eve gitti. Onsuz başka birgün daha. İleri doğru sürdü, iyi hissetmiyordu ve yolu zar zor görüyordu. Uyumak istedi ama gözleri çoktan kapanmıştı. Tam taksi çağırmanın daha iyi olacağını düşünüyordu ki ani bir darbeyle kırılan camların sesini duydu. Sıkışmıştı ve hareket edemiyordu. Hayatının onu terkettiğini hissetti. Ama bir nedenden dolayı, bunun son olmadığını anladı.